|
|
| |
|
| |
| Eenzaamheid is één van de ergste gevoelens die je kunt hebben.
Wanneer je vrienden hebt, dan kan je al je gedachten met ze delen.
Maar als je eenzaam bent, dan moet je alles in je eentje 'uitvechten'.
Ik heb wel kennissen via school en mijn werk, maar ik mis een echte groep vrienden.
Ik mis mensen die kunnen genieten van dingen zonder altijd commentaar te leveren.
Ik ben echt tegen roddelgesprekken of het ondankbare, het neppe, het negatieve.
Mensen doen aardig tegen mensen die ze helemaal niet mogen. Maar waarom? |
| |
 |
Toen ik naar de middelbare school ging, werd ik echt eenzaam.
Al het vertrouwde was weg en ik moest weer opnieuw beginnen met een eigen weg te zoeken.
Mijn oude vrienden en ik groeiden uit elkaar, we gingen onze eigen weg. Eén goede vriendin zou mijn eenzaamheid al een beetje verhelpen.
We zouden veel leuke dingen samen kunnen doen. |
| |
| Ik heb ook erg last van depressieve gevoelens, waardoor het moeilijk voor mij is om normaal te functioneren.
Het is ook een vicieuze cirkel.
Als je eenzaam bent, |
|
| dan voel je je depressief en omdat je je depressief voelt, kom je ook minder makkelijk uit je eenzaamheid.
Ik schaam me ook wel voor dit gevoel, al zijn er ook mensen die zogenaamd zestien vrienden onderhouden.
Dat blijken vaak maar vier of vijf echte vrienden te zijn. |
| |
| Mijn ouders weten niet hoe eenzaam ik ben.
Ik kan goed met ze opschieten en ik vertel ze ook over mijn dag.
Zij denken alleen dat die kennissen vrienden zijn.
Ik zou wel met mijn ouders of broers en zussen over mijn eenzame gevoelens kunnen praten, maar ik denk dat het beter is als ik hen niet mijn 'problemen' opzadel.
Ik praat sowieso niet graag over mijn eenzaamheid, want ik ben meer iemand die alles voor zichzelf houdt.
Ik denk ook niet dat mensen zich kunnen inleven in het gevoel echt eenzaam te zijn.
Ik heb wel eens via de chat van de kindertelefoon mijn hart gelucht.
Die persoon luisterde naar me en probeerde me een zet in de goede richting te geven. |
| |
| Ik heb hoop dat ik minder eenzaam ben als ik eenmaal van de middelbare school af ben.
Dat dan het kinderachtige gedoe weg is bij de mensen in mijn omgeving, dat ze meer volwassen zijn en ik daardoor meer aansluiting vind.
Ook is mijn wens dat mensen meer open zullen staan voor anderen en zullen kijken naar de mensen om zich heen.
Eén glimlach naar eenzame mensen maakt hun hele dag goed. |
| |
| Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
| |
|
