|
|
|
 |
Beste allemaal,
Ik zit al een jaar in een relatie. Eerste paar weken heftige verliefdheid.
Onze kinderen konden heel goed met elkaar overweg. Nu nog.
Het klikte van alle kanten.
Leuke schoonouders. Mensen om ons heen heel erg positief.
Toen het moment kwam dat hij zijn vorige relatie, bedrogen door ex vrouw die haar spullen pakte en ineens verdween, ineens moest verwerken.
Bij hem ineens geen gevoelens meer voor mij. De liefde voor zijn ex was nog steeds aanwezig.
Zijn droomvrouw. Het komt allemaal wel goed zei hij.
Ik stelde voor om tijdelijke weg te gaan en hem met rust te laten zodat ie alles kon verwerken.
Maar |
|
liever niet, want de kinderen en het huishouden, noem maar op. |
|
Mezelf aan de kant gezet en wachten tot het weer terug zou komen.
Nu wacht ik nog steeds op een passievolle relatie.
Het gevoel speciaal voor iemand te zijn.
Om eens zo maar lief vast gehouden te worden.
Een attentie te krijgen (ik denk aan jou).
Iets liefs te zeggen en te laten zien dat hij trots op mij is
Zijn toch allemaal dingen die je verwacht in een relatie
Nu al mijn spaargeld is op en alles heb ik opgegeven.
Mijn huis, mijn geld, mijn energie, mijn liefde.
Samen een zaak aan het opzetten en dat lukt vrij aardig.
In het zakelijke gaat alles prima
Ik geef heel veel, en ik heb wel eens het boek gelezen van Robin Norwood “Als hij maar gelukkig is“.
Tja ik doe er alles aan, om te zorgen attent te zijn, creatief. mezelf mooi maken en nog altijd moet het van 1 kant komen.
Voel me zo alleen staan in deze wereld.
Zet het dan op de automatische piloot om te zorgen en goed te blijven zijn, maar de levensvreugde is er niet.
Waar doe ik het allemaal voor?
Ik ben toch meer dan een werkpaard, een verzorgster?
Ik wil gewoon dat ik speciaal voor iemand ben die laat zien dat hij van mij houdt.
Zo heb ik het gevoel dat ik niet leef!
Wat kan je hier nou aan doen? |
|
Jezelf weg cijferen in een relatie is helemaal niet de bedoeling.
Zo verlies je, je eigen identiteit en je zelfrespect.
Het wordt tijd dat je er melding van gaat maken dat je niet meer wil wachten maar dat er actie ondernomen moet worden, hierdoor geef je aan dat je nog aanwezig bent en nog besta.
Er moet gepraat gaan worden over op welke plaats jij in zijn leven staat en welke betekenis hij heeft voor jou als zijn volwaardige partner.
Geef aan dat het nu jou beurt.
Tevens is het helemaal niet nodig dat hij het verdriet over zijn ex alleen verwerkt. Hij kan het ook samen met jou doen door er over te praten, maar laat je niet opzij zetten.
Mochten jullie er niet uitkomen samen door mondelinge communicatie dan is er altijd nog een mogelijkheid met schriftelijke communicatie.
Schrijf op wat je dwars zit en wat je wel en niet zou willen.
Lees dit samen door en praat er dan over met het geschrevene als ondersteuning.
Wanneer dit geen vorderingen oplevert is het aan te raden om toch eens samen naar een Relatie Therapeut te gaan.
1 ding staat voorop: Cijfer jezelf NIET weg. |
|
|
Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
|
|