| |
|
| |
 |
In 1998 kreeg ik een relatie met hem.
Mijn aller eerste vriendje. God wat was ik gelukkig en trots. Het was zo'n lekker ding.
We trokken veel met elkaar op, gingen stappen en met zijn vrienden weg.
Het was erg gezellig. In die zomer zou ik op een huis passen van vrienden.
Hij zou ook komen en daar begon het allemaal. Hij was steeds weg met vrienden.
Ik bleef alleen achter en op een avond onze eerste ruzie wat uitliep op een flinke mep.
Dat ik toen niet gezien heb dat dat fout was.
Nee ik gaf mezelf de schuld, had ik maar niet zo'n grote bek moeten geven.
Acheraf gezien achtelijk dus. Grote bek of niet hij had mij nooit een mep mogen geven. |
|
| Toch weer bij elkaar gekomen. Het ging voor mijn gevoel goed.
Mijn ouders waren er minder blij mee. Veel geruzie thuis. Uiteindelijk het huis uitgegaan.
Hij heeft me goed geholpen met over verhuizen. Toen begon de ellende pas goed.
Hij ging vreemd, betaalde met niks mee, ik nam een lening want hij wilde een auto kopen. |
| |
| Op een avond wilde hij seks op een bepaalde manier, ik wilde dat niet.
Hij ging helemaal uit z'n dak en mepte me goed in elkaar.
En zei vervolgens niet janken ik heb het niet hard gedaan.
Het werd nu van kwaad tot erger. Om de kleinste dingen kreeg ik een beuk. |
| |
| De geestelijke mishandeling begon ook.
Moet je eens in de spiegel kijken dan barst ie, he bolle.
4 mei 2001 is de bom gebarsten hij heeft me de eerste hulp in gebeukt.
Ik heb hem ook goed te pakken genomen, wat mij slaan hufter.
Mijn ouders hebben me erg goed opgevangen.
Heb er 2 maanden bij in huis gezeten.
Wel aangifte bij politie gedaan op aandringen van ouders.
Toch weer stiekem met hem omgegaan.
Tot afgelopen 4 mei....door een gesprek met de vader van vriendin zijn mijn ogen toch eindelijk open gegaan.
Het heeft me 7 jaren van mijn leven gekost.
En heb er nog iedere dag moeite mee met wat er allemaal gebeurd is.
Hoop nu gelukkig te kunnen worden. Maar vind het allemaal doodeng. |
| |
| Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
| |
