|
|
| |
|
| |
 |
Mijn verhaal is misschien niet eens zo bijzonder, maar ik denk dat het veel voorkomt en daarom schrijf ik het toch op.
Patrick en ik hebben elkaar ontmoet op een feestje bij vrienden.
De vonk sloeg over en na een paar dagen woonden we al samen.
Het was een onstuimige relatie en we waren dolgelukkig met elkaar.
De trouwerij volgde binnen een jaar.
Ik begon steeds meer naar een kind te verlangen, maar Patrick was er volgens hem nog niet aan toe.
Hij wilde genieten van z'n vrijheid, dus gaf ik hem de tijd.
Inmiddels was er weer een jaar voorbij en mijn kinderwens werd alleen maar sterker.
Elke keer als ik het onderwerp |
|
| 'kinderen' aan de orde stelde, raakte Patrick geïrriteerd.
Hij wilde het nog niet, punt uit.
Als ik hem vroeg wanneer dan wel', gaf hij daar geen duidelijk antwoord op.
Hij zag zichzelf geen poepluiers verschonen, achter de kinderwagen lopen en bij nacht en ontij z'n bed uitgaan omdat het kind lag te krijsen.
Hij wilde genieten van het leven en dat kon volgens hem niet met een kind.
Voor mij werd het steeds moeilijker om begrip voor Patrick op te brengen.
Ik vond hem egoïstisch, want hij ontnam mij het moederschap. |
| |
| Mijn kinderwens begon een soort obsessie te worden en ik overwoog om stiekem met de pil te stoppen.
Mijn beste vriendin heeft me daarvan weten te weerhouden en dat is maar goed ook.
Achteraf zie ik dat wel in. |
| |
| Wél heb ik Patrick op een gegeven moment voor het blok gezet: of je wilt met mij samen kinderen krijgen, óf ik vertrek.
Het was snel duidelijk: hij koos voor het laatste.
De scheiding is inmiddels achter de rug en we zien elkaar niet meer.
Ik heb geen spijt van mijn beslissing.
We hadden allebei andere verwachtingen van het leven en die kwamen niet met elkaar overeen.
Misschien dat ik nog een man ontmoet die wél graag kinderen met mij wil hebben.
Ik heb nog een jaar of tien de tijd, dus mijn kinderwens heb ik voorlopig maar voor me uitgeschoven.
Sommige dingen in het leven laten zich nu eenmaal niet plannen. Dat heb ik wel geleerd en daar heb ik vrede mee. |
 |
|
| |
| Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
| |
|
