|
|
|
 |
Sinds vorig jaar kregen we te horen dat mijn man ongeneeslijk ziek is, maar tegelijk werd er ook gemeld dat het om een erg langzaam groeiende tumor gaat en dat de symptonen erg goed te onderdrukken zijn met medicatie.
Wat een verademing!
Sinds die dag nam ik me voor om altijd het beste te maken van ons leven en van onze relatie, want het zet je leven helemaal overhoop.
Opeens zie je glashelder wat belangrijk is in het leven.
Tot ik er achter kwam dat hij, net op het moment dat ik het zo zwaar had om alles te verwerken, contact zocht met een vroegere vriendin.
Ik ben er de vrouw niet naar om hem contacten te verbieden, |
|
maar wel als dat achter mijn rug gebeurt, zonder dat ik er iets van mocht weten.
Ik voelde me alleen, onbegrepen, en had nog meer verdriet om alles.
Sinds hij weet dat ik erachter ben gekomen, spaart hij me niet meer.
Hij laat duidelijk voelen dat hij voor zichzelf gaat, is helemaal niet bezig met onze relatie.
Hij is alleen bekommerd om zichzelf.
Nergens is er respect of waardering voor hetgeen ik doe. Er is maar een man die mag zeggen hoe het moet: hij!
Is het normaal dat hij altijd graag alleen weg gaat, terwijl ik achterbleef, goed wetende dat ik ervan geniet als we samen iets ondernemen. |
|
In al die jaren dacht ik dat ik iets voor hem betekende.
Wat een ontnuchtering!
Net nu, net op het moment dat ik er echt voor hem wil zijn, laat hij me duidelijk voelen, elke dag opnieuw, dat hij zonder me kan leven, zonder problemen.
En als ik het zo niet begrijp, dan is er nog het fysieke geweld.
Ik heb me al een aantal keren goed bedriegd gevoeld.
Een vreselijk gevoel.
Het is zo'n onmenselijke gedachte, maar telkens hoop ik dat hij gauw echt ziek wordt.
Zo'n gedachte bekruipt een mens alleen als hij met de rug tegen de muur staat.
Ik weet niet wat ik eerst moet verwerken, of hoe ik het moet klaar krijgen. |
 |
|
|
Op een moment dat je er echt voor elkaar moet zijn, blijkt hij degene te zijn die me al sinds jaar en dag goed liggen gehad heeft.
Het is precies alsof ik hem nu pas zie hoe hij echt bestaat.
Terwijl het zo anders had gekund. |
|
Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
|
|