|
|
| |
|
| |
 |
Afgelopen jaar heeft mijn vriendin me heel veel pijn gedaan door met een andere man seks te hebben.
Ze heeft het wel gelijk opgebiecht, en gaf als reden dat het puur om de kick/spanning ging.
Wij hebben zelf nooit ruzie eigenlijk en onze relatie verloopt prima.
We zijn ruim 4 jaar samen en hebben een zoontje van 2 jaar.
Ze heeft me bezworen dat ze echt alleen van mij houdt en met die ander was alleen voor de sex.
Afijn, we hebben er samen veel verdriet om gehad, en ik heb het haar uitendelijk vergeven.
Als me dit van tevoren was gevraagd had ik gezegd dat ik mijn partner gelijk zou dumpen, maar ja, op het moment dat het je overkomt reageer je toch anders, waar ik overigens nog steeds achter sta.
We hebben de draad weer opgepakt en hoewel het best lastig was, vond ik het naar mijn idee toch goed gaan.
Ik doe mijn best haar weer volledig te vertrouwen, maar deze |
|
| week kreeg ik een enorme mokerslag te verwerken.
Ik ben erachter gekomen dat ze (samen met een vriendin van haar) een plannetje aan het smeden is om hem nog een keer te zien.
Op het moment dat ik hier achter kwam had ik de neiging haar er direct mee te confronteren, maar heb het niet gedaan.
Want eigelijk wéét ik gewoon niet wat ik moet doen.
Er spoken opeens allerlei dingen door mijn hoofd, zelfs tot het 'overvallen' en heterdaad betrappen van de drie tijdens de gepland staande afspraak
Of dat ze een cd luistert in de auto als ze onderweg is, en opeens mijn stem hoort en haar vertel dat als ze doorzet, ze weet wat voor consequenties dat heeft.
Maar ook wat er gaat gebeuren mochten we uit elkaar gaan.
Ze zal dan gegarandeerd verhuizen hier 280 km verderop.
Dat betekent dat ik mijn zoontje nog maar weinig te zien zal krijgen.
Kortom allerlei senario's passeren mijn hoofd.
Het wrange is, is dat ze juist de laatste tijd weer een kinderwens heeft. Die heb ik ook wel, maar niet op deze manier.
Ik zie het al voor me, straks zwanger en dan gaat ze er vandoor. |
| |
| Ik heb heel subtiel het onderwerp van haar vreemdgaan avontuur weer ter sprake gebracht en dat ik een tweede keer echt niet zal trekken, maar nog steeds zegt ze dat ze heel veel van me houdt.
En ik zal je vertellen, ik geloof haar ook nog eens.
Het is voor mij allemaal zo dubbel.
Aan de ene kant zie ik haar als een fantastiche vrouw en moeder waar ik zielsveel van hou.
En zij houdt van mij zegt ze.
Maar als ik dan lees dat ze dat ook schrijft naar die andere vent, dan denk ik, wat voor betekenis hebben je woorden dan eigenlijk?
Momenteel weet ik gewoon even niet wat te doen, ik houdt vooralsnog mijn kalmte, heb ook nog een (stille) hoop dat ze zich zal bedenken voor de geplande datum en tot inkeer komt. |
 |
|
| |
| Om haar nu al voor het blok te zetten wil ik nog niet, misschien reageert ze anders op het moment dat ze zich betrapt voelt als ze weet dat ik van haar plannen op de hoogte ben.
Om een advies vragen durf ik eigenlijk niet. Denk ik.
Een ieder zal dit anders aanpakken.
Maar toch zou ben ik wel nieuwsgierig wat anderen in deze situatie zouden doen. |
| |
| Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
| |
|
