|
|
| |
|
| |
| Ik ben een vrouw van 46 en ja ik heb ook een relatie met een getrouwde man.
Zelf was ik toen het begon ook nog getrouwd.
We kwamen elkaar 6 jaar geleden tegen op een site via internet en al helemaal niet om uit te zijn op een relatie, het was gewoon online een spelletje darts spelen.
De meeste mensen die daar waren zeiden nooit veel en hij, laten we hem Jip noemen, praatte wel heel erg leuk.
Geen schunnige taal, geen aanspelingen, gewoon gezellig alledaagse dingen.
We keken er allebei ook telkens naar uit en dachten... zou hij/zij er vanavond ook zijn?
We spraken nooit iets af.
Na een hele poos werden de icq-nummers uitgewisseld (zoiets als msn, dat was toen populair).
Daar kletsten we toen verder als er niet gedart werd.
Na weken werd er voor de 1e keer gebeld, je was toch nieuwsgierig naar de stem achter de persoon die je schreef en toen na 4 maanden wilden we elkaar toch ook wel eens een keer zien.
Dat had dus niet moeten gebeuren want het was meteen yesssss van beide kanten.
We hadden best wel foto's van elkaar gezien en |
 |
|
| het leek en leuke man om te zien maar meer ook niet.
In het echt was hij kleiner als ik in gedachten had, niet een man die mijn aandacht zou trekken als ik uit zou zijn.
En nu 6 jaar later ben ik gescheiden, Jip nog niet.
Hij wil nog thuis blijven zolang zijn dochter nog niet oud genoeg is, mijn kinderen zijn al ouder en dat respecteer ik, al is dat soms verdomde moeilijk.
Daarbij vind ik niet dat je een man of vrouw die getrouwd is en een buitenechtelijke relatie begint niet meteen kan afvallen op wat hij/zij doet.
Want als je huwelijk echt goed is heb je niet eens oog voor anderen.
Dan is er maar 1 die voor je telt, dus er was dan zowiezo al iets mis.
Dat Jip nog niet gaat scheiden is iets wat we al heel vroeg afgesproken hadden, zolang de kinderen klein zijn wilden we er allebei voor hun zijn, zonder dat er ruzie in het gezin is en dat kan alleen als je die buitenechtelijke relatie geheim houdt want er zijn natuurlijk maar weinig eega's die het goed vinden dat hun mn/vrouw buiten de pot piest.
Daarbij had hij het thuis makkelijker als ik, een vrouw verlangt minder naar seks als een man, tenminste zou was het bij onze ega's, zijn vrouw vindt het allang best als er niks gebeurt in bed.
Terwijl mijn man zich daar niet bij neerlegde.
En geloof me, dat is het ergste wat je doen moet om toch bij je kinderen te willen blijven.
Tot vorig jaar heb ik dat volgehouden en toen was het op en ben ik gescheiden.
Ik raad niemand aan om een relatie te beginnen met een getrouwde man, maar ik weet ook uit ervaring dat je daar niet altijd bewust voor kiest, hat kan je ook overkomen. en we hebben heus wel eens geprobeerd om er een punt achter te zetten, maar dat lukte gewoonweg niet.
Nu 6 jaar later zijn we nog steeds hartstikke verliefd en hij is bij me zodra hij kans ziet, heeft zelfs mijn hele huis verbouwd, werkte dag en nacht door.
Zijn vrouw dacht dat hij bij een collega werkte. |
| |
| Het is misschien wel gemeen tegenover haar en inderdaad aan liefde komt ze alles te kort, maar verder zorgt hij "gewoon" voor haar, gaat netjes mee op vakantie, familiebezoek en doet de dingen die van hem verwacht worden.
Alleen weinig tot geen lichamelijk contact en het geluk is dat zij daar ook helemaal niet van houdt, ze is geen knuffelmens en mist in die zin dus ook niks, want eerder gebeurde dat ook niet.
En ik wacht geduldig af tot het zover is dat hij zijn dochter los kan laten en bij mij intrekt.
Je weet natuurlijk nooit wat de tijd brengt, maar zoals ik er nu over denk is het me het wachten waard, ook de eenzame nachten, weekenden en avonden dat hij niet bij mij kan zijn.
Zelfs het verdriet wat het soms brengt, zo verliefd kan je dus op iemand zijn, zo veel kan je dus van iemand houden.
Verklaar me maar voor gek. Gek ben ik inderdaad maar wel op hem. |
| |
| Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
| |
|
